Roldermarkt

Donderdagavond was de opening van de Roldermarkt, op deze avond waren genodigden,
vrijwilligers en veel bobo’s aanwezig.
De Roldermarkt stond dit jaar in teken van de kunst en daarmee scoorde de organisatie goed. Tijdens de opening werd een groot schilderij van zo twee bij drie meter geschilderd dat zou verkocht worden tijdens de Roldermarkt. Als het niet mooi wordt kunnen we het altijd nog weggeven aan “ Hendrik Kok”, deze als grap bedoelde woorden sprak een de organisatoren van de Kunstmarkt in Rolde. Waarom Hendrik Kok ? Dat is een bejaardenhuis voor blinden en slechtzienden.
De mensen op het podium waren een gouden keuze. Michel van Maarseveen , inwoner van Rolde en directeur van het Drents museum gaf terecht hoog op over galerie Harms. Direct hierna kreeg de voormalige – Dichter des Vaderlands- Driek van Wissen uit Groningen het woord. Zijn gedichten waren herkenbaar en werkten op de lachspieren. Met zijn kritiek op
de Friezen terecht of niet, kreeg hij de zaal wel mee, als troost voor de aanwezige Friezen pochte hij wel op de Friezinnen. Ik zag dan ook onze burgemeester getrouwd met een Friezin helemaal opfleuren. Even daarvoor had Eric van Oosterhout nog een hartstochtelijk pleidooi gehouden voor de kraam waarmee Roshani op de Roldermarkt staat, om iets voor haar zus te betekenen die in Sri Lanka in een gevangenkamp zit. De voorzitter Bim Schuurman kwam superlatieven tekort om aan te geven hoe geweldig de samenwerking in Rolde is. Roldermarkt is het feest voor en van de Roldenaren, het maakt niet uit wie of wat je bent.
Na de podium acts maakten de bezoekers een korte wandeling naar galerie Harms waar een expositie was gemaakt van Rolde in de Kunst. Er hingen ook schilderijen die mensen uit Rolde en omgeving ingebracht hadden. Er hingen echter ook hele mooie, maar peperdure schilderijen. Een pilsje kan de gemiddelde Roldenaar nog wel betalen maar bij deze kunst staan teveel nullen voor de komma.
Waar Roldenaren massaal op af kwamen was het ontbijt op zondagmorgen. Ja alles wat gratis is daar moet je bij wezen nietwaar. Ik ben net zo, ik heb wel een grote bek over graaiers maar sta zelf ook vooraan. Gelukkig was ik niet alleen en dat schept een band, samen graaien naar de laatste bruine bol is ook een soort sport Nee zo ging het niet, het was een vreed(t)zaam gebeuren. Jan en alleman kwam langs de cateringtafel waar de ondernemers een rijk assortiment aan broodjes, beleg, sapjes en fruit klaar hadden staan. Ook verschillende in wieler-outfit gestoken sportievelingen zaten te ontbijten, ze wilden op deze zondag de Vuelta nog eens dunnetjes overdoen. Op de achtergrond was muziek van een Tirolerkapel en ondertussen werden er zaken gedaan om G&A weer aan een compleet bestuur te helpen.
Na het ontbijt wandelden mijn vrouw en ik over de kunstmarkt en dat was de moeite waard.
Er was wel duidelijk onderscheid tussen de amateurkunstenaars en degenen die uit professie
hiermee bezig zijn.
Ik hou van kunst en cultuur dat passie uitstraalt en ontroert. Daarom kocht ik zaterdag in Gieten het boek van Herman Finkers “Na de pauze”. Een geweldig inspirerend en ontroerend boek over zijn laatste programma. Het slotakkoord een ode aan de dood bezorgde mij kippenvel, ik wil het u niet onthouden dus hier komt ie :
Daarboven in de hemel zien wij elkander weer,
daar drinken wij een glaasje met Onze Lieve Heer.
Ook hij die nooit geloofde heft daar met ons het glas
en kan dan maar niet geloven dat hij ooit op aarde was.