Sombermans

Sombermans was een typetje uit een van de vele verhalen van Godfried Bomans.
De naam zegt het al deze man zag overal de schaduwzijden van. Er zijn mensen die zich
overal uitten op een negatieve wijze. De meeste van deze mensen kunnen daar zelf ook weinig aan doen het zit in hun karakter, maar sombere types bestaan gewoon. Gelukkig zijn er ook veel mensen die positief in het leven staan en het zien als een uitdaging om van elke dag iets moois te maken. Deze zondagochtend kijk ik naar buiten en het zicht is niet meer dan 200 meter. Sombermans zou nu denken wat een sombere dag en wat een kleine wereld, waar blijft de zon maar ik denk wat is het mooi stil weer en wat is de temperatuur aangenaam. Bovendien is het vandaag de feestdag van Allerheiligen, mensen die op basis van hun inzet voor de medemens en hun onbaatzuchtige levenshoudng de hoogst denkbare onderscheiding van de katholieke kerk hebben gekregen, de heiligverklaring, weliswaar pas lang na hun dood, maar toch. Het is er wel eentje die telt. Tja de mensen in de zuidelijke landen hebben wel geboft dat ze in een katholieke cultuur leven, ze hebben meer vrije dagen dan wij, maar moet je daar somber over zijn ?
Nee hoor ik gun ze het, bovendien hebben ze vandaag pech het is zondag en dan werken de meeste mensen niet. Door de nevel hoor ik de kerkklokken luiden en ik overweeg gehoor te geven aan deze roep. Maar dan gaat de telefoon en mijn zus vraagt of ik met haar het graf van onze ouders wil versieren met bloemen en een lichtje. Het is morgen ( 2 november) Allerzielen en dan wordt er in de katholieke cultuur extra aandacht besteedt aan de mensen die ons voorgingen naar het hiernamaals, wat dat ook moge zijn. Ik zeg: “Ja prima, ik kom wel die kant op en dan zijn we ook even met onze gedachten bij onze eigen toekomst”. Ondertussen loopt het tegen tienen en omdat het zo lekker de dag breekt besluit ik mee te gaan naar de kerk. Een moment van bezinning in de mooie Rolder kerk geeft een extra dimensie aan een mistige zondag.
Omdat mijn vrouw er altijd voor kiest niet helemaal achterin te gaan zitten heb ik het geluk dat ik naast een inspirerende creatieve vrouw kom te zitten. Ik zit nu eigenlijk bekneld tussen twee inspirerende vrouwen, het kon minder. De preek gaat over mensen die kwetsbaar zijn.
Ik hoop dat de toehoorders er iets meedoen, van velen weet ik dat ze al actief zijn en betekend dit een opsteker voor hen. Nee somber wordt ik hier niet van integendeel. Als ik buiten kom ben ik wel somber gestemd over de entourage aan de noordkant van de kerk. Deze verrommeling past niet bij dit monumentaal gebouw.
Om iets te doen tegen de verrommeling verzorg ik s ‘middags samen met mijn zus het graf van mijn ouders . Een sombere aangelegenheid? Nee, het geeft me juist een goed gevoel . Dat goede gevoel heb ik niet als ik nog even bij het monument onder aan de IJsselbrug bij Zwolle langs ga waar negen verzetsstrijders zijn geëxecuteerd .Voor iedereen komt na het leven de dood, maar deze mannen die voor een ideaal streden moesten dat met een veel te vroege dood bekopen. Oorlog, executies daar wordt ik echt helemaal somber van . Maar als dan tenslotte de vrijheid gloort was “ hun leven” het offer dat zij voor ons gaven . Zij die voor onze vrijheid vielen mogen we dan ook nooit vergeten.