Op Foto

“Ga achter de tafel staan steun dan met je handen op tafel kijk me recht aan
en doe de kin een beetje naar beneden”. Dat was één van de commando’s van onze fotograaf
die mij samen met anderen op een groepsfoto wilde zetten . Ik heb liever dat ze me tijdens een activiteit fotograferen want als ik op foto moet verkrampt alles in mij. Deze zaterdagochtend moest ik dus op foto. Het resultaat kunt u in februari in uw brievenbus verwachten. Waar de folder over gaat daarover houdt ik mijn lippen stijf op elkaar . Sommige zaken in het leven moet je gewoon een poosje geheim kunnen houden. Wat ik u wel wil verklappen is dat sommige mensen en met name de dames er gekleurd op staan.
Tegenwoordig kun je met een fototoestel gewoon raak knippen, alleen de goede resultaten
laat je afdrukken . Dat was vroeger wel anders. Als je geluk had was er een buurman die een fototoestel had en op een zondagmiddag als we allemaal keurig netjes gekleed waren wel even langs wilde komen. Het waren toen wel gouden tijden voor de beroepsfotografen vele familiekiekjes getuigen hiervan. Tijdens mijn schooltijd kwam er om de zoveel jaar een schoolfotograaf langs. Daar zit je dan samen met je zus in die bank met de inktpot in het midden met je mooiste trui aan.. Die foto’s waren toen naar verhouding duur er waren toen kinderen die met tranen in de ogen de foto teruggaven aan de meester , “Mijn moeder vond de foto wel mooi maar ze heeft het geld nodig voor andere dingen”. Tegenwoordig hebben de meeste gezinnen wel een of meer fototoestellen, tijden veranderen. Vooral in materieel opzicht hebben de meeste mensen het goed. Uit een recent onderzoek blijkt dan ook dat 80% zich gelukkig voelt. Dan verbaast mij het geklaag en gezeur over alles en nog wat, lees de kranten er maar op na en hoor de media. Sommige kranten hebben speciale klaag en zeur rubrieken. Als de regering maatregelen moet nemen, voor een beter milieu (minder autorijden) of iets doet aan de recessie, is het geweeklaag op de voorpagina van de meest gelezen krant van Nederland niet van de lucht. Stemmingmakerij noem ik zoiets. Bij veel mensen leeft de vrees dat ze “iets” van hun welvaart moeten inleveren .Echte rijkdom heeft niets te maken met geld maar met je goed voelen met de mensen om je heen. Dat mensen vaak niet in staat zijn om op een fatsoenlijke wijze met elkaar te communiceren zie je bij het programma van “De rijdende rechter”. Tja in deze tijd sleep je gewoon de rechter erbij , gewoon met elkaar praten om tot een goede afspraak te komen dat doe je toch niet meer. Mijn wereld van toen we nog “ op foto” gingen bestaat niet meer. Toen was geluk nog heel gewoon ondanks de soberheid. Hadden we die foto’s nog maar… konden ze misschien op de voorpagina van de Wakkere Krant. .. hoewel goed nieuws over geluk en tevredenheid haalt zelden de voorpagina. Daarom is het goed dat er zelf ontworpen folders zijn met foto’s die de brievenbussen wel halen … maar of ze gelezen worden ?“Op foto” blijft altijd spannend, zowel vroeger als nu.
.