De kerststal van oma

Mijn vrouw en ik waren weg geweest en toen we toen we thuiskwamen knipperde het verklikkerslichtje van de voice-mail.
Mijn vrouw luisterde het nieuw bericht af: “Ha mam”. De stem van mijn dochter is ternauwernood hoorbaar in het stadsverkeer. Zo belt ze de laatste tijd als ze van haar werk komt altijd vanaf de fiets.
Bellen vanaf de fiets vinden wij gevaarlijk, maar zij wuift het weg , “Dat doet iedereen “.
Ze heeft het druk met teveel en op deze manier hebben we, en vooral mijn vrouw, toch nog bijna dagelijks contact.
“Mam we hebben een kerstboom met kluit gekocht. Nu ga ik ballen kopen roze en paarse”
En nu vraag ik me af waar de kerststal van oma is gebleven. Weet je nog waar het terecht is gekomen toen jullie het huis van oma uitruimden?
Wat is dit, vragen we ons af. Nostalgie naar wat eens was, weemoed of hernieuwde belangstelling voor het geloof. Ik zie het voor me onder hun kerstboom een kerststal. Maar ja waarom niet? Wat is er mis mee?
Kerstmis vieren we al vele jaren samen met drie gezinnen uit onze familie, dat is altijd bij ons thuis en zij is er natuurlijk ook altijd bij, de laatste jaren met haar vriend. Een echte kerststal hebben we al jaren niet meer, hooguit een engeltje in de kerstboom en een schaapje eronder. We denken na waar oma haar kerststal is gebleven. We weten bijna zeker dat de kerststal naar de kringloop is gegaan samen met de platenspeler, de koffiemolen en andere spullen.
Mijn vrouw belt haar terug op haar vaste telefoon. “Hallo lieve schat, de kerststal is er niet meer. Toen we oma ’s huis uitruimden dachten we dat niemand belang had bij die oude al zo vaak gelijmde beeldjes uit de kerststal”. Het is weg, het spijt me. “Hoe hebben jullie dat kunnen doen ?” Haar stem klinkt verontwaardigd. “Wat denk je zo’n oude kerststal is echt hip.” Nu moet ik gaan zoeken bij de kringloopwinkel of anders op marktplaats. … en weet je wat ze daarvoor vragen”? “Dat geld krijg je dan wel van ons “ probeert mijn vrouw het goed te maken. Ze zwijgt en zegt dan ik weet nog precies hoe lief Maria keek”. Mijn vrouw zegt: “Maria, wat heb jij ineens met Maria”? “ Maar ik ben toch een paar weken geleden in Rome geweest en we hebben daar achter in de St Pieter, -de pièta van Michel Angelo – Maria met het lichaam van Jezus op haar schoot, gezien”. Tja waar een reis naar Rome al niet toe leidt.